New York dag 5; Guggenheim, geweigerd, en going Soho

Elk ochtend beginnen we met koffie op bed. Lees; ik sta op en haal die 5 etages lager. En mama blijft liggen en als een prinsesje neemt ze de koffie in ontvangst....  Dus ook zo vandaag. 

Vandaag is het echt het Guggenheim museum geworden. Mama wil dat graag. En aangezien ik haar eergisteren 79 etages hoog mee heb getrokken, heb ik weinig te zeuren :-), dus zijn we op pad gegaan.  Na weer een heerlijke baggel te hebben gegeten gingen we naar het Guggenheim. Met de taxi deze keer!
Hulde aan de Yellow Cab! Wat een goed systeem! Je staat niet langer dan 1 minuut met je heup naar voren en je hand omhoog, en er stopt er wel een! Er rijden ontzettend veel taxi's, maar er staan ook ontzettend veel mensen te wuiven langs de straat. Een op de drie auto's is wel een Yellow Cab.

Afijn, zo zijn we dus naar het Guggenheim gegaan. Mooi gebouw, mooie opzet, veel van Degas, Picasso, van Gogh, maar het mooiste vond ik de foto expositie. Halverwege de loop naar beneden kregen we een verassing. 
We liepen net in het deel met fototentoonstelling van Carrie Mae Weems, over rassen, gelijkheid, en met name ongelijkheid vanaf de jaren '50, toen we muziek hoorden. Wat we zagen krijg ik niet overgebracht. We zagen eerst beneden een optreden met muziek, en dames, waarvan een een jurk droeg a la het Guggenheim gebouw. Ze liepen door. Tot daar waar we waren. En daarna werden we op jazz muziek getrakteerd waarvan mama en ik echt beiden ontroerd waren. Zo mooi. Zeker een half uur lang. Wat een akoestiek heeft dat gebouw!

Hierna liepen we verder naar beneden en was het lunchtijd.... Mama had gelezen over het restaurant van het Guggenheim. Dat is ook een belevenis op zich. Met een heerlijke lunch en lekker glas wijn hebben we samen daar alles laten zakken. Totdat de rekening kwam..... Ik gaf hem, zoals al vele malen eerder deze dagen, mijn credit card.  Heel vriendelijk zei de meneer even later:  "sorry miss, but your credit card has been declined..". Geweigerd dus. Oeps....

Wat bleek. Ik gebruik mijn credit card thuis zo weinig. En ze zagen opeens zoveel opnames in Amerika, dat de maatschappij dacht dat het vast niet goed was. En daarom blokkeerden ze hem. Gelukkig hadden wij, Hollanders als we zijn, contant geld bij ons. En extra pinpas. Hahahaha.

Na al die cultuur wilden we nog even wat anders. Dus naar Soho, voor shop till you drop deel 2!
We hebben daar maar 2 uurtjes gelopen, maar wel weer samen onze ogen uitgekeken. Arm in arm mensen en etalages kijken, en winkel in en winkel uit. Heerlijk! Die buurt is ook echt een aanrader. Maar toen waren we ook echt wel klaar.

We hebben het advies van een hele wijze man opgevolgd (stan, bedankt voor je advies!);  niks lopen! geen tijd verspillen! Weer taxi aangehouden, en direct naar The Crooked Knife. Tegen 5 uur zaten de dames aan een heel verdiend glas wijn!

Om zes uur terug naar het hotel, om te proberen in te checken voor de vlucht morgen. Dat lukte helaas niet. Het zweet stond me in mijn handpalmen terwijl ik probeerde om ons toch in te checken. Mama was heel behulpzaam. Ze maakte foto's van mij terwijl ik met klamme handen op de computer aan slaan was. (Weet ik meteen van wie ik die humor heb).
Helaas. Niet gelukt dus. Morgen dus maar ouderwets inchecken bij de balie.

Erna heeeeeeeeeeeeerlijke pasta gegeten (480 calorieën. En de wijn was ook 480 calorieën).
Morgen worden we om half twee opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Ervoor gaan we nog even Times Square. Dat willen we ook nog even gezien hebben.

Helaas. Laatste dag morgen....... 

X van reisbureau "Bourgondisch in New York"