New York dag 6; Times Square, terugreis en Tickets kwijt

19.00 dinsdagavond; Goedenavond. Of goedemorgen, of goedemiddag. Of wat het ook is.... Verslag volgt. We hebben een gierende jetlag! Ben 30 uur dus ik ga eerst slapen. 

16 uur later; (Woensdag, na een nacht te hebben overgeslagen ,en afgelopen nacht 14,5 uur te hebben geslapen;)

Wat een heerlijk reis, en laatste dag was het. Ik mis mama, het samen opstaan, en het lachen om onze grapjes. Maar afijn; natuurlijk ook een verslag van onze laatste dag;

We werden maandag weer vroeg wakker, om half 7. Nogmaals geprobeerd in te checken (niet gelukt) en koffie gehaald (voor ons prinsesje), en op ons gemak de koffers ingepakt.  Omdat we pas om half 2 gehaald werden, liepen we naar Times Sqaure. Eerst een laat ontbijt in onze eerste echte Amerikaanse Diner-restaurant. Er hingen leuke teksten aan de muur;           " Wine improves with age. The older I get, the more I like it", en (mijn favoriet;) "Live a good live..... It's not the years in a life. But it's the life in the years." 

Hierna over Broadway verder naar Times Square gelopen. Wauw! Met open mond stonden we naar boven te kijken. Zelfs s'ochtends zijn de reclames, de theaters en de verlichting overweldigend. We zijn even the Hard Rock Cafe in geweest (zie stoere foto van mam), en " Bubba Gump Shrimps", een winkel van mijn favoriete film "Forrest Gump". (Als je die nog nooit gezien hebt, kijken! Wat een heerlijke film met geweldige muziek uit de '60 en '70).

Toen werd het echt tijd om langzaam aan terug te gaan. Dus terug naar het hotel gelopen om te wachten op de shuttle-bus naar het vliegveld. In de lobby aangekomen zocht ik het kaartje van onze bevestiging van de shuttle-bus ..... Paniek! Kwijt! Die had ik toch in mijn tas gedaan??! Inmiddels was het ook al ruim 20 minuten na de tijd dat de shuttle ons zou halen. Omdat we vlucht natuurlijk niet wilden missen vroegen we receptie om het vervoerbedrijf te bellen. Ze hielp ons heel vriendelijk. En zei erna heel vriendelijk dat het vervoerbedrijf onze reservering niet kende. Weer paniek! Wat nu? Terwijl ze me aan het uitleggen was hoeveel een taxi zou kosten (slik....), riep mama op de achtergrond; "de bus is er!".....  Huh.....?!?!?!?  Waarschijnlijk vond die buschauffeur ons maar twee vreemde dames. Ik denk dat hij nog nooit toeristen zo verbaasd en opgelucht heeft in zien stappen.

Afijn, opgelucht in de rit van 1,5 uur naar JFK vliegveld. Onderweg door Queens, en afscheid genomen van NY.  We moesten naar vertrekhal 7. Daar aangekomen keek de buschauffeur naar onze kaartjes en liet hij ons vriendelijk, maar ietwat geïrriteerd weten dat het vertrekhal 8 voor ons was. We voelden ons echt twee Provinciaaltjes...... Stel je Schiphol voor. En vliegveld Eindhoven. En vliegveld Brussel. En vermenigvuldig het aantal passagiers, de omvang, en de info borden dan met 5. Dan heb je misschien een beeld van JFK.....  Je moest zelf inchecken. Gelukkig liep er iemand rond om te helpen. (" en nu mevrouw? Op welke knop moeten we nu drukken? En zitten we naast elkaar dan?"). En zelf de tassen inchecken en op de band zetten ("eh... Meneer, dit is de goede band? En gaan onze tassen in London dan ook mee in het volgende vliegtuig naar Amsterdam? of moeten we ze zelf halen?"). Pfffffft. Gelukt. En nu door security. Wat een enorme rij was !!!! Maar dat ging ook goed. Jassen uit, ipads uit de tas, riemen uit, schoenen uit (maar dat hoefde niet als je boven een bepaalde leeftijd bent. Verder zeg ik hier niets over... :-)). En alles weer aan.

Na een LANGE vlucht naar London, en een kleine naar Amsterdam, kwamen we dinsdagochtend rond 11 NL tijd aan. Voor ons was het 5 uur s'nachts. En waar Igor nu is was het 2 uur s'nachts. En onze ziel die wist het helemaal niet meer.....

We hadden de auto geparkeerd op Schiphol. Gereserveerd en betaald. Aangekomen op de parkeerplaats kon ik ook dit kaartje niet vinden. Alles overhoop gehaald (" heeee, daar is het kaartje met de reservering van de shuttle bus... "), maar echt niets gevonden. Gelukkig hielp een aardige meneer ons bij het loket. Dus we konden naar huis rijden. Naar de auto, tassen erin..... ("Oh.... Had ik dat parkeerkaartje IN de auto laten liggen,....? ") en naar huis. 

Helaas een klein vlekje op onze reis; onze auto bleek in die week door onbekenden 2 krassen op de zijkant te hebben gekregen. Ze hebben geen naam achtergelaten, dus we kunnen ze niet bedanken. Vervelend. Maar, echt waar; dat is het enige wat mis ging in een fantastische reis en ervaringen met mama. Dus ik klaag niet. En bel de verzekering dan maar.

Thuis aangekomen, ontvangen door en bloemen gekregen van papa! Samen koffie gedronken. Gizmo opgehaald van zijn logeeradres. En om 20.00 omgevallen in een diep slaap. 

New York; bedankt voor je gastvrijheid en mooie ervaringen. Mama, bedankt voor het lachen, en weer een heerlijke reis samen!!! En nu weer sparen voor de volgende!